Dus je vind het geen probleem?
Het is pas een probleem als een coach niet kan helpen. Super simpel.
Je pleit voor evidence-based coaching. Waarom?
In mijn ogen is het cruciaal dat coaches weten wat ze wel en niet kunnen, en wanneer ze moeten doorverwijzen naar een psycholoog. En voor de dingen die ze wel kunnen, is het natuurlijk mooi als ze instrumenten gebruiken die bewezen effectief zijn.
En heel veel coaching is vraaggestuurd. Iemand komt binnen en zegt: ‘ik wil succesvoller zijn’, ‘ik wil effectiever zijn’, ‘ik wil een fijnere relatie’. Maar de vraag daarachter is: waarom wil je dat?
En daar zie ik dat coaches soms nog de handvatten missen om dieper in de geest van de vraagsteller te duiken: is dit wel waar je aan zou moeten werken, of zijn er andere dingen?
Wat is evidence-based coaching? Hoe gaat dat in zijn werk?
Allereerst: er is niet één beste manier om te coachen, ongeacht wat gepromoot wordt in de klinische hoek.
Het gaat er met name om dat je als professional kunt bepalen: wat is bij wie, wanneer nodig? Welke instrumentaria zijn er allemaal die jij kan gebruiken? Bijvoorbeeld om inzicht te krijgen in iemands context, persoonlijkheid, waarden, doelen of narratief? Want als je de verkeerde instrumenten gebruikt, komt daar informatie uit, maar daar kun je dan niet zoveel mee.
Er is niet één beste manier om te coachen, ongeacht wat gepromoot wordt in de klinische hoek. Het gaat er met name om dat je als professional kunt bepalen: wat is bij wie, wanneer nodig?
Er zijn bijvoorbeeld belachelijk veel persoonlijkheidstestjes die helemaal niet meten wat ze zeggen te meten. Iemand denkt dan: ‘Oh, ik ben “rood”’ of ‘Ik ben “INFJ-P”’. Maar dat zijn geen harde psychologische constructen, dus waar werk je dan eigenlijk aan?
Je wilt als coach dus een breed overzicht van methodieken hebben die wetenschappelijk onderzocht zijn, en dan onderbouwd bepalen wat je kiest.
Ik ga even advocaat van de duivel spelen. Stel, ik kies als coach de verkeerde werkwijze, maar iemand denkt tóch dat het werkt… is dat niet alsnog nuttig vanwege het placebo-effect?
Ja, en dan kan het ook werken. De kracht van verwachting die jij hebt van de therapie of van de coaching is supersterk. Maar het werkt nóg sterker als je de goede materialen gebruikt. Het is gewoon een additief proces.
De kracht van verwachting die jij hebt van de therapie of van de coaching is supersterk. Maar het werkt nóg sterker als je de goede materialen gebruikt.
En het feit dat een methodiek bewezen is en mensen voelen: ‘dit klopt’, versterkt ook weer het placebo-effect. Het is eigenlijk een positieve versie van een vicieuze cirkel.
Het hoeft dus niet fataal te zijn om een methodiek te gebruiken die niet goed werkt, want je kan surfen op het placebo-effect. Maar er zitten haken en ogen aan. Want als je als coach het verkeerde advies geeft over wat je cliënt zou moeten doen, heb je uiteindelijk een cliënt die slechter af is dan hoe die begon, ook al volgt de cliënt dat advies vol overtuiging op.
Stel, iemand komt binnen en zegt: ‘ik ben niet tevreden met mijn baan’ – maar daaronder ligt een klinische stoornis. Jij als coach zegt: ‘ik ga je daarmee helpen’ en je cliënt vertrouwt je volledig. Je schrijft de cliënt voor om te mediteren en om erachter te komen wie die is. Dit kan zeker helpen in veel gevallen, maar het is niet écht de oplossing voor de cliënt op dat moment. Want eigenlijk moet die doorverwezen worden.
Eigenlijk is dat een integere manier van werken en handelen, vind ik.
Absoluut. Het gaat om weten wat je als coach wel en niet kan bieden, en inzien wat de cliënt wel of niet kan veranderen.
Waarom heb jij uiteindelijk de Postacademische opleiding Persoonlijke Ontwikkeling opgezet?
Er is ontzettend veel informatie over hoe je persoonlijke ontwikkeling in kaart brengt: wat je kan veranderen, wat je niet kan veranderen, en hoe je dat doet. En er is tegelijkertijd dus een enorme groei aan coaches. Maar ik zie geen parallelle groei in goede informatie die aangeboden wordt aan coaches.
Er is een enorme groei aan coaches. Maar ik zie geen parallelle groei in goede informatie die aangeboden wordt aan coaches. Er is weinig aandacht voor een overzicht van hoe het allemaal met elkaar samenhangt en wat de essentiële bouwstenen van een mens en diens motivatie zijn.
De meeste coachopleidingen zijn goed, maar vooral skills-georiënteerd: hoe praat je met iemand, hoe werk je met methodiek X, enzovoorts. Maar professionele aandacht voor welke tools – die al jarenlang onderzocht zijn en werken – er zijn, hoe die tools werken en wat ze opleveren ontbreekt. Er is weinig aandacht voor een overzicht van hoe het allemaal met elkaar samenhangt en wat de essentiële bouwstenen van een mens en diens motivatie zijn.
